Giriş Mitolojik bir anlatı ile başlayalım: Vaktiyle Pygmalion adında Kıbrıslı bir heykeltıraş varmış. Bu heykeltıraşın ülkesindeki kralın kızları, Afrodit’in tanrıçalığını reddedince Afrodit tarafından cezalandırılmış. Kralın kızlarını bu hâlde gören Pygmalion ise artık herhangi bir kadına ilgi duymamaya başlamış ve kendi düşlerindeki gibi bir kadının heykelini yapmaya karar vermiş. Fildişinden yaptığı heykel öylesine güzel olmuş ki Pygmalion kendi yarattığı bu heykele aşık oluvermiş. Artık
İnsanlığın sahip olduğu bilgi, birikimli olarak gün geçtikçe artmaktadır. Öyle ki her yıl, o ana kadar tarih boyunca üretilen bilginin tümünden daha fazla bilgi üretiliyor¹. Bu durumun oluşmasındaki en büyük etkenlerden biri, hiç kuşkusuz bilgi paylaşımının son yüzyıldaki teknolojik ilerlemeler ile dijital platform üzerinde çok hızlı bir biçimde gerçekleşebiliyor olmasıdır. Ancak durum her zaman böyle