Sancılar İçinde Güneş 

/ / EDEBİYAT

 

 

 

 

 

 

 

canım kızım, yüzündeki durgun yağmur  
içimde taze papatyalar açtırıyor her mevsim 
seni öpüp geliyor bir rüzgar  
hani o umutlarımı yeşerten 
gerek değilse de gülümsemek 
durmadan ağlamak neden 
varoluşun bile böyle güzelken 

 
canım kızım, ellerim buruşmuş kağıtlar 
yazıp da okuyamadığım mektuplar sana 
geçti deyip de silemeyeceksem gözyaşını 
ıslatmaz beni sevdiğimiz o yağmurlar 
gerek değilse de birlikte olmak 
sensiz kalmak neden 
hüznün derime ince ince sızarken 

 
canım kızım, suskunsun bugün 
kedim küskün ve pencerem üzgün 
kaselerde bidolu hüzün 
lavaboya bir şey dökemiyorum 
gerek değilse de şiir yazmak 
rafa kaldırmak neden 
bu yürek henüz tozlanmamışken 

 
canım kızım, düşüyoruz yerküreye 
uzakta, iki ayrı tepeye 
bir renk var yalnız bizim bildiğimiz 
gökyüzünü ona boyuyoruz 
gerek değilse de mavi olmak 
hemen solmak neden 
o rengi daha unutmamışken 
 

canım,  
günleri gecelere katıp karıştırıyorum 
sancılar içinde güneş, doğamıyorum 
yanaklarımda gökkuşakları 
bir seni ebeleyemiyorum 
önümüz kışsa ve ev soğuksa 
canım, unutma, seni seviyorum 
 

-Leyla Nisa Aktaş 

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir