Sen karanlıklarda
Kalabalık olurken
Ben pencerenden süzülen
Belli belirsiz Aydınlık.
Ve biriktirirken göğüs
Kafesimde gri bulutları
Gözlerin seçemediğim
Buğulu yıldız ışığı.
Zaman dönüşürken yönümü
Anımsayamadığım yola
Hayalin bitkin ama
Cesur adımlarım.
Heyecanın hevesle
Sesine değdiği anlar…
Uçurumun kıyısına
Denizin vurduğu dalgaları
Uzunca süren dinginliğin karışan,
Kalbimde tepinen hislere
Sessizliğin meçhul şehrin
Duvarlarında yankılanan çığlık
Ender bakışlarının tesiri
Altında dünya
Doğacak günün bahanesi
Yatağında uyanışın
Seni içine çekince
Eski günlerinde kurak
Apatit nehirlerin,
Sağanaklarda yıkanışı
Bir bedenin
Yeniden can alışı…
Sebebi ruhuna sarılı
Çözemediğim gizeminmiş.
Bense fark etmeden
Varlığına varmışım,
Anlamışım…
Sana ait ne varsa
Herbiri yaşamak gibiymiş.
-Yusufcan KARATAŞ
