Işıklar yanıp söndü teker teker usulca
Yeşiller içinde bir ormanda kuytuda
Islak ağaçlar, maviler, samanlar uçuştu
Kuytudan bir yuvam vardı o ormanda
Islak gövdesi ile beni koruyan soğuk meşe ağacı
Dün gibiydi hepsi kovulduğu,itildiğim
O orman,patika yavaş yavaş kaybolurken düşlerimden
Güneş usulca doğdu birden gök’yüzüne‘
Durdum öylece bakamadım ışığından
Uzun bir kayboluş gibi , köklerini söküp
Nasıl yok oldu bu sevdalar hep aradım
Sevmek acıdan gelirmiş bir kez daha yakalandım
Ellerin ellerimde bir günbatımı hayallerimde
Ve usulca sokulup yanıma ayrılmamak üzere
Güneş gibi dogdun tekrar yer ‘yüzüme’
Işıldayarak başladı yeni bir tarih
Laleler eşliğinde o sabah
İzlemek seni bir ömür boyu
Masum bakışlar eşliğinde doğarken
Ve gidilecek yollar vardı
Yaşanılacak mevsimler
Bir dolunay akşamında mavi ve sen
Yan yana
Zelzeleler koparken dışarıda
İlk adımı attık usulca dünyaya
kayboldu hepsi teker teker
Silindi anılar
Verilen sözler kasıma karıştı
Unutuldu
Anladım ancak bir anıyı anılar siler
Ve her zaman yeni şarkılar
Yeni günler
Milyonlarca gün batımı
Yaşanmak için yeni doğanları bekler
-Sena BOSTAN
