meyveler dıştan çürür
insanlar içten
hakikati göremezsin
eğer kör değilsen
bir mum yak
bir dilek tut
bir şarkı söyle
yaz elindeki kalemle
bak bu benim son baharım
bak gözlerimin içine
öldür beni
bak ki gözlerime
gör şefkatimi
bak bahar geldi
kopan bir şey kalmadı gönlümden
gönlüm kopuyor artık
bak kırk kilit vurdum ben bu kapıya
anahtarları cebinde kırk kilit
gelen her çilingir dönüyor geri
bu evin sahibi ben değilim ki
bak kırk hançer var sırtımda
kabzasında senin ellerin kırk hançer
şimdi yerinden çıkarsam onları
o boşlukları sen bile dolduramazsın ki